De prins en het altaar

Opnieuw een denarius van prins Domitianus (uitgegeven onder zijn broer Titus die toen keizer was). Naast het stoppelbaardje van de prins, was ik vooral gecharmeerd door de mooi, gedetailleerd uitgewerkte afbeelding van het altaar. De brandende altaar met versieringen is goed te zien!

Hieronder een foto van een prachtig bewerkte Romeinse altaar met op alle vier de hoeken een ramskop. 

Kinderen van de wolf

Best weer een aardig muntje. Het hoofd van prins Domitianus is nog goed zichtbaar op de voorzijde. Ik heb de denarius echter vooral gekocht vanwege de beroemde legende op de keerzijde van de munt. Op de keerzijde zijn een wolvin, twee drinkende kinderen en een bootje te zien.

Romulus en Remus
Volgens een legende is Rome gesticht door Romulus, op 21 april 753 voor Christus. Romulus was een van de tweelingbroertjes die in een mandje over de Tiber naar de kant waren gedreven, waar ze werden gevonden door een wolvin. Deze wolvin voedde de twee jongetjes op tot ze werden gevonden door een herder die hen onder zijn hoede nam.

Romulus en Remus, zoals de jongetjes heetten, groeiden op tot grote, sterke mannen. Toen ze volwassen waren, gingen ze terug naar de Tiber, waar ze ooit aan land spoelden. Hier wilden ze een stad stichten. Maar waar zou die stad precies moeten liggen? Wie zou de stad zijn naam mogen geven? En wie zou er over de stad heersen?

Om dit te kunnen vaststellen, besloten de broers te vertrouwen op een teken van de goden. Ze gingen beiden op een heuvel staan, in de hoop dat de goden zouden laten weten waar de stad zou moeten komen en wie de gelukkige heerser zou zijn. Remus zag vanaf zijn heuvel zes gieren overvliegen – volgens hem een teken dat de stad op ‘zijn’ heuvel gebouwd moest worden en dat hij over de stad moest heersen.

Romulus had echter twaalf gieren over zien vliegen, zo liet hij zijn broer weten. Remus geloofde er niets van en vloog zijn broer aan. Het ontaardde in een heftige ruzie, die Remus uiteindelijk met de dood moest bekopen.

Zo werd Romulus heerser over de nieuwe stad, die hij Rome doopte. Hij kroonde zichzelf tot de eerste koning van Rome.

Hoe de Romeinen reisden

Een klein uitstapje naar een ander verzamelgebied......
Naast mijn collectie Romeinse munten ben ik erg geïnteresseerd in miniaturen die betrekking hebben op de Romeinse tijd. Onlangs heb ik deze Romeinse reiswagen aangeschaft van het merk Lineol, schaal 1:24/25. Deze wagen is eigenlijk bedoeld voor figuurtjes van 7 cm. De wagen is gemaakt van resin, met enkele metalen onderdelen. Ik wil deze wagen gebruiken voor het bouwen van een diorama met Romeinse legionairs van 6 cm. Dat lijkt prima te passen. De paarden ontbreken overigens nog !

Ingenieus is dat de carrosserie al werd opgehangen met een systeem van leren riemen waardoor de schokken van de ongetwijfeld zeer hobbelige Romeinse wegen werden gedempt. De Romeinen hadden dus al vering dat het reiscomfort ongetwijfeld aanzienlijk heeft verhoogd. De wagen draaide op zijn vooras. Op onderstaande foto met de uit elkaar gehaalde wagen is de ophanging met banden goed te zien. 

   

Overigens is deze wagen gebaseerd op de prachtige reconstructie (schaal 1:1) die in het Römisch-Germanisches Museum in Keulen valt te bewonderen.

Paard met vleugels

Een leuk muntje met hoofd van de jonge Domitianus (toen nog prins) op de voorzijde en het gevleugelde paard Pegasus op de keerzijde. Het lijkt wel of Pegasus, door zijn linkerbeen op te tillen, een groet brengt aan de prins. Dit zou goed kunnen want de prins was een enthousiast aanhanger van de godin Minerva, en zij zou met een gouden teugel dit paard getemd hebben.
Zie hieronder het bekende werk in olieverf van Jan Boeckhorst (rond 1650) waarop goed te zien is dat Minerva (met helm) het paard bedwingt met hulp van Mercurius.



Over Pegasus
Pegasus was volgens de Griekse mythologie een dier met magische krachten. Hij werd geboren uit de Griekse halfgodin Medusa toen haar hoofd werd afgehakt: een bijzondere geboorte voor een bijzonder dier. Zijn moeder was een wezen met slangen als haren en een blik die kon doden en zijn vader was Poseidon, god van de zee. Van hen 'erfde' hij kwaliteiten die hem onoverwinnelijk maakten zoals de kunst om te vliegen. In zijn leven vocht Pegasus met verschillende monsters en goddelijke wezens.

De marsroute

De god Mars is regelmatig te vinden op de achterzijde van Romeinse munten. 

Ik werd bij dit muntje getroffen door het mooie gedetailleerde plaatje van deze god van de oorlog. Mars heeft een speer en trofee in zijn handen, en draagt als kledingstuk slechts een zogenaamde chlamys rond zijn middel (dit is een rechthoekig stuk doek dat met een speld wordt samengehouden).

Vitellius, of toch niet.......

Een fascinerende munt. Op het eerste gezicht is dit keizer Vitellius, de laatste van de keizers uit het zogenaamde 'driekeizerrijk'. Echter, het is 'm niet. Het is keizer Vespasianus, dit staat immers op het omschrift.

De verklaring is dat deze stempelsnijder waarschijnlijk geen idee had hoe Vespasianus er uit zag. Deze munt is geslagen kort nadat Vespasianus werd benoemd (eind jaar 69) tot keizer door de senaat. Zijn voorganger, Vitellius, was dood en Vespasianus zat nog in het buitenland (Alexandria). Hij kwam pas een jaar later naar Rome om geïnstalleerd te worden als keizer. De stempelsnijder heeft ongetwijfeld zijn best gedaan om er wat van te maken, maar zonder goede beeltenis van Vespasianus, is dit toch niet helemaal gelukt....

Op de achterzijde van de munt wordt Vespasianus aangemoedigd om snel en veilig terug te keren met Fortuna aan zijn zijde die het roer vasthoudt.

The eagle has landed

Gekocht vanwege de prachtige, agressief kijkende adelaar met machtige vleugels.

Eigenlijk mag een adelaar niet ontbreken in een collectie van Romeinse munten. De adelaar (aquila) is het symbool van het grote Romeinse rijk, en het belangrijkste veldteken van de Romeinse legioenen. In het legioen werd de standaard gedragen door de aquilifer, wat letterlijk adelaarsdrager betekent. Ook het portret van keizer Vespasianus is overigens niet verkeerd.

Er is nog een ander munttype met een adelaar die naar rechts kijkt.
Het verhaal gaat dat de adelaar die naar links kijkt, terugkijkt op het leven van de keizer en wat hij al heeft gepresteerd, terwijl de adelaar die naar rechts kijkt ziet wat er allemaal nog in het verschiet ligt aan roem voor de keizer.