De Romeinen deden enorme investeringen in hun wegennet, dat uiteindelijk meer dan 80.000 (!) kilometer lang was. Veel van deze wegen kwamen Rome binnen waar de uitdrukking "alle wegen leiden naar Rome" vandaan komt.
De wegen hebben ongetwijfeld bijgedragen aan de enorme groei van het Romeinse rijk. Soldaten konden snel verplaatst worden, goederen konden makkelijk worden aangevoerd.
Omdat deze wegen technische hoogstandjes waren en een groot beslag legden op de financiële middelen van het rijk was het niet verwonderlijk dat de aanleg van wegen ook op munten verscheen.
Op deze denarius 'viert' keizer Trajanus zijn Via Traiana. De weg werd in 109 n. Chr. gebouwd als uitbreiding van de Via Appia dat Beneventum (Benevento), en Brundisium (Brindisi) met elkaar verbond via een snellere route. Brundisum was een strategisch belangrijke haven voor het Oosten.
Ter nagedachtenis aan de bouw van de Via Traiana werd de Boog van Trajanus in Beneventum opgericht.
Op de achterzijde van deze fraaie munt wordt een godin met wiel afgebeeld als de personificatie van de snelweg Via Traiana. In de afsnede (onder de godin) staan ook de letters VIA TRAIANA.
Hieronder nog een kaartje met daarop de Via Appia (groene lijn) en Via Traiana (rode lijn).
Otho was een Romeins keizer van 15 januari tot 17 april van het jaar 69.
Niet zo lang dus!
In de jaren 50 was Otho bevriend met Nero en pochte over de bijzondere charmes van zijn vrouw Poppaea. Dit leidde er echter toe dat Nero zijn vrouw als maîtresse nam, en later als zijn tweede vrouw. Ik heb een aardig muntje (een tetradrachme uit Alexandria) van Poppaea in mijn verzameling.
Otho kwam aan de macht door een coup te plegen tegen zijn voorganger, Galba. Hij kocht voor grote geldbedragen de Praetoriaanse garde om. Galba werd door zijn eigen lijfwacht vermoord. Het werd een bloedbad waarbij talloze mensen, zowel aanhangers van Galba als onschuldige burgers, vermoord werden. Te midden van alle verwarring en angst voor de oprukkende legers, had de Senaat weinig andere keus dan Otho uit te roepen tot nieuwe keizer.
Otho hield het slecht drie maanden uit voordat zijn (onervaren) legers in de pan werden gehakt door de troepen van Vitellius. Ongeveer 40.000 soldaten sneuvelden. Dit gebeurde op 14 april 69. Deze slag staat bekend als de eerste slag bij Bedriacum. Toen Otho de omvang van de nederlaag zag, was hij zo aangeslagen dat hij besloot zich het leven te benemen om verder bloedvergieten te voorkomen. Op 17 april 69 pleegde hij zelfmoord.
Op deze denarius is goed te zien dat Otho een pruik droeg. Ik heb het muntje in deze staat gekocht. De munt was gebroken en weer netjes gerepareerd. Daardoor heb ik deze denarius voor een fractie van de prijs kunnen kopen. Denarii van Otho zijn redelijk zeldzaam en dus duur !
Dit is een denarius van keizer Hadrianus. Op het eerste gezicht niet zo'n heel bijzonder muntje. De voorzijde heeft wat schade. Er lopen een paar krassen over het gezicht van Hadrianus. Toch is dit een speciaal muntje omdat het deel uit maakt van een serie 'reismunten' van de (reislustige) keizer Hadrianus. De dame op de achterzijde met schild en speer is namelijk de personificatie van de Romeinse provincie Germania waar Hadrianus op zijn reizen is geweest.
Hadrianus' eerste bezoek aan de Duitse provincies (Germania Superior & Inferior) begon in de vroege herfst van 121 na Christus. Hij bracht de winter door met onder andere het inspecteren van zijn legers en de Limes en het doorvoeren van een aantal hervormingen in het leger. In Colonia Agrippinensis (het Romeinse Keulen) verbleef Hadrianus bij zijn goede vriend Nepos, de toenmalige gouverneur van Germania Inferior. Nepos moest enkele maanden later Hadrianus naar Britannia (Romeins Groot-Brittannië) vergezellen toen hij daar tot gouverneur werd benoemd en toezicht hield op de bouw van de muur van Hadrianus.
Meer dan een decennium later, tussen 134 en 138 na Christus, werd de tournee van Hadrianus in de Duitse provincies herdacht door het slaan van deze munt.
Het is mijn tweede reismuntje in deze bijzondere serie van Hadrianus.
Dit is mijn tweede muntje van keizer Septimius Severus.
Ik heb deze denarius uitsluitend gekocht vanwege de werkelijk prachtige kop van deze keizer van Afrikaanse afkomst op de voorzijde van deze munt.
Op de achterzijde een voorstelling met de godin Victoria met in haar handen een open krans die ze boven een schild houdt. Het schild staat op een soort van houder. De godin Victoria is op tal van Romeinse munten afgebeeld, waarmee de keizers verzekerd zouden moeten zijn van eindeloos veel overwinningen tegen alle vijanden die het Romeinse rijk konden bedreigen.......
Hier ben ik heel blij mee. Een denarius van de keizer Caligula met zijn vader Germanicus op de achterzijde. Dit is een belangrijke aanvulling op mijn verzameling. Ik wil graag de '12 caesars' in zilver compleet hebben. Caligula in zilver is moeilijk te vinden en als er eentje op de markt komt moet je snel zijn en diep in de portemonnee tasten. Dit is daarom mijn duurste muntje tot nu toe.
Een bijzonder interessant muntje uit de tijd van de republiek. Helaas zijn de letters PROVOCO op de achterzijde van het muntje in de loop van de eeuwen weggesleten.
De voorstelling op de achterzijde van deze munt beeldt een zogenaamde 'provocatio' ad populum' uit (beroep bij het volk). Dit is het recht van de Romeinse burgers om in beroep te gaan tegen rechterlijke willekeur van de Romeinse magistraten. Een magistraat die geen rekening hield met dit recht en een vonnis toch uitvoerde, maakte zich schuldig aan een misdrijf en werd dienovereenkomstig gestraft. Ook het beroep op een zogenaamde volkstribuun wordt provocatio genoemd. Het provocatierecht bleef intact tot het in de keizertijd vervangen werd door de appellatio ad Caesarem (beroep bij de keizer).
Ik heb dit republikeinse muntje in een 'split second' gekocht vanwege de weergaloze biga (tweespan) op de keerzijde. Werkelijk prachtige details met de twee paarden in galop en Victoria die de teugels houdt en de paarden opzweept. Een deel van deze denarius (de onderzijde met de maiskolven....) is niet goed geslagen, maar dat doet niets af aan het mooie plaatje!
Op de keerzijde staan tussen de maiskolven de letters MARC.
De gens Marcia was een voorname gens (familie) in het Oude Rome. Ze voerde haar afkomst terug op de vierde legendarische koning van Rome: Ancus Marcius. De gens kende een plebejische (eenvoudige) en patricische tak (adel), waarbij het hoogstwaarschijnlijk is dat de laatste uit de eerste voortkwam.
