De olifant denarius

Dit is een legendarische munt!

Het is een munt uit de tijd van Caius Julius Caesar die leefde van ± 100 tot 44 v. Chr. Op de voorzijde zien we een afbeelding met een olifant die een slang vertrapt met daaronder de naam CAESAR. Deze munten zijn in 49/48 BC geslagen en zijn van groot historisch belang – ze werden geslagen door Caesar om zijn troepen te betalen, om de burgeroorlog te voeren die uiteindelijk leidde tot de oprichting van het Romeinse keizerrijk.

Hieronder nog een tekening van deze munt:

Het symbool van de olifant op de voorzijde heeft drie mogelijke betekenissen:

1) De legende ging dat de stichter van Caesars familie in zijn eentje een olifant doodde. De volksstam van de Mauri zou daarom de naam Caesar gegeven hebben aan de grootvader van Julius Caesar.

2) Caesars rivaal Pompeius had geprobeerd Rome binnen te komen op een strijdwagen, getrokken door vier olifanten. Omdat de poort te smal was, werd dit een enorme mislukking. Deze munt was mogelijk ontworpen om Pompeius' falen te benadrukken.

3) De olifant vertegenwoordigt de macht van Caesar en zijn legioenen, die een slang vertrappen. De slang is de vijand. De olifant die de slang verslaat, symboliseert de strijd tussen goed en kwaad. Overigens zijn er ook bronnen die zeggen dat op deze munt helemaal geen slang wordt afgebeeld, maar dat het gaat om een carnyx, een Gallische trompet met dierenkop. Dan zou het betekenen dat Caesar het Gallische leger aan het verpletteren was.

Op de keerzijde staan de attributen afgebeeld van de Pontifex Maximus (hogepriester). Dit zijn van links naar rechts een wijnlepel, een wijwaterkwast, een offerbijl en een mijter. Deze attributen werden gebruikt bij het offeren van dieren voor de verschillende goden. Dit verwijst naar het ambt van Julius Caesar als hogepriester.

Een foto van een antieke Carnyx.

Gallienus en de panter

Een muntje uit de ZOO-serie van Gallienus ter ere van de god Liber.

In de Romeinse mythologie was Liber Pater een beschermgod van de plebejers van Rome, en de god van wijn en wijnmaken, vruchtbaarheid en vrijheid. Het Latijnse liber betekent vrij, in combinatie met pater betekent het de vrije vader. ‘De uitvinder van wijn wordt Liber genoemd’, merkt Seneca op, ‘niet vanwege de vrijheid die hij onze tongen geeft, maar omdat hij de geest bevrijdt van de slavernij van zorgen, en hem bevrijdt, bezielt en hem gedurfder maakt in alles wat hij probeert.’

Vreemd genoeg verschijnt deze god zelden op Romeinse munten. Op munten wordt Liber doorgaans afgebeeld gekroond met wijnrank- of klimopbladeren en met een wijnbeker en thyrsus in zijn hand, vergezeld door zijn panter.

Op deze munt van Gallienus staat de panter alleen afgebeeld, met het opschrift LIBERO P CONS AVG - Libero Patri Conservatori Augusti - 'aan Vader Liber, verdediger van Augustus'.

Lucius Verus

Een sestertius van Lucius Verus, geslagen tijdens zijn bewind samen met Marcus Aurelius. Deze munt, met een portret van Lucius Verus op de voorzijde, toont op de achterzijde Mars, de Romeinse god van de oorlog. Mars draagt een helm en loopt naar rechts, met een speer en trofee in zijn handen. 

De legende op de achterzijde 'TR P IIII IMP II COS II’ geeft de tribuniciaanse macht, de eretitel imperator en de consulaten van Lucius Verus aan. De afkorting 'S-C' staat voor 'Senatus Consultum' (besluit van de Senaat).

Deze munten werden geslagen in Rome en vertegenwoordigen de militaire successen van Lucius Verus, met name tijdens zijn deelname aan de Romeinse oorlog tegen het Parthische Rijk.

Septimius Severus en de drie monetae

Dit is een dikke munt, een sestertius van een van mijn favoriete keizers, namelijk Septimius Severus. Ik ben hier blij mee want bronzen munten van deze keizer zijn veel schaarser dan zilveren munten. De keizer draagt hier een kuras (borstharnas). De achterzijde is heel interessant met een plaatje van de drie monetae. Deze drie vrouwenfiguren, die voorgesteld worden met een weegschaal, een hoorn des overvloeds en een hoopje munten aan de voeten, personifiëren de muntslag van gouden, zilveren en bronzen munten.
Moneta is de bijnaam van de Romeinse godin Juno wier tempel op de Capitolijnse heuvel te Rome stond. Nabij de tempel van Juno Moneta lag tot in de 1e eeuw na Chr. de Romeinse muntwerkplaats.

De standvastige keizer met lange nek

 

Als verzamelaar van munten van de Julisch-Claudische familie moest ik deze bijzondere as van keizer Claudius gewoon hebben. Het portret van Claudius met lange nek is werkelijk prachtig. Op de achterzijde is Constantia afgebeeld, met het randschrift "Constantiae Augusti", oftewel standvastigheid van de keizer. De godin Constantia was de Romeinse verpersoonlijking van standvastigheid of doorzettingsvermogen. 

Onder Claudius is voor het eerst deze afbeelding met randschrift verschenen. Vast niet toevallig. Na de chaotisch verlopen troonopvolging door Claudius was het belangrijk om aan het volk te laten weten dat de nieuwe keizer standvastig is, zowel in persoon als ook militair. Immers, Constantia draagt hier een militair tenue.

Kamppoort

Geen Romeinse muntenverzameling is compleet zonder een muntje van een kamppoort. Deze munten tonen de toegangspoort van een Romeins castrum (legerkamp) en symboliseren de verdediging van het Romeinse rijk tegen barbaarse invallen. De munten waren vooral populair in de latere Romeinse tijd, onder keizers als Constantijn de Grote, die ook staat afgebeeld op de voorzijde van deze munt. De munten kennen veel variatie (in deuren, aantal bakens en sterren, etc.) en worden mede daardoor enthousiast verzameld. De bakens of torentjes zijn bedoeld om door middel van rook of vuur aan te geven wat het volgende kamp is langs de grenslijn.

 

1000 jaar Rome en de antilope

Op 21 april 248 opende keizer Philippus de festiviteiten ter ere van de duizendste verjaardag van de stichting van Rome in 753 v.Chr. door Romulus en Remus. Ter herinnering aan deze festiviteiten liet de keizer munten slaan met de omschriften Romae aeternae en Saeculares Augg.

Naar verluid werden tijdens deze spelen meer dan 1.000 gladiatoren gedood samen met honderden exotische dieren.
Elke zogenaamde officina (werkplaats waar munten werden geslagen) kreeg één dier toegewezen. Deze werkplaatsen werden op de munt gemarkeerd door de Romeinse cijfers I, II, III, IIII, V of VI op de achterzijde.
De leeuw was het onderwerp voor de eerste officina, de wolvin met tweeling voor de tweede, de eland voor de derde, het nijlpaard voor de vierde, het hert voor de vijfde en de antilope voor de zesde. 

Op deze munt betreedt de antilope de arena…..