De griffioen

Weer een muntje uit de Zoo-serie van Gallienus die regeerde in een zeer roerige tijd met continu rebellerende rivalen. Hij sloeg deze serie ter ere van negen godheden, om hem te helpen het hoofd te bieden aan deze ellende. Alle munten zijn voorzien van dieren, waaronder ook fraaie fabeldieren. Dit is een plaatje van een griffioen. Dit hybride dier symboliseert de heerschappij over twee rijken: over de aarde (zijn leeuwenlichaam) en over de lucht (de kop en de vleugels van een adelaar). 

Marcus Antonius

Munt van Marcus Antonius met Augustus (toen nog Octavianus). In 43 v.Chr. werd het Tweede Triumviraat gevormd door Lepidus, Marcus Antonius en Octavianus, maar al snel liet Lepidus het grootste deel van de macht over aan de laatste twee, die worden afgebeeld op deze mooie munt. Hier nog gebroederlijk samen, maar later vijanden van elkaar. Marcus Antonius staat op de voorzijde. Het is zeker een teken van hun onderlinge rivaliteit dat deze munt Marcus Antonius, een generaal, toont als een viriele man van middelbare leeftijd, terwijl Octavianus, twintig jaar later geboren, er bijna kinderlijk uitziet. Uiteindelijk werden Marcus Antonius en zijn vrouw Cleopatra verslagen in de zeeslag bij Actium, waarna ze zich van het leven beroofden.

Nero en de adelaar

Munt van Nero, geslagen in 68 n.Chr in Rome.

Op de voorzijde het gelauwerd hoofd van Nero en op de achterzijde de legioensadelaar tussen twee standaarden
Deze denarius is een redelijk zeldzaam type. Het is een van de laatste munten geslagen door Nero, en lijkt een poging te zijn om in de gunst te komen bij de Romeinse legioenen in de provincies, die begonnen te rebelleren tegen zijn grillige heerschappij. Het werkte niet.

Adoptie

Een denarius van mijn wensenlijstje met mooie koppen van Antoninus Pius op de voorzijde en zijn geadopteerde zoon Marcus Aurelius op de achterzijde. De munt is een duidelijke bevestiging van de lijn van opvolging.

Keizer Hadrianus benoemde de reeds 51-jarige Antoninus in 138 tot zijn opvolger en adopteerde hem vervolgens als zijn zoon, zodat hij hem kon opvolgen. Voorwaarde was echter wel dat Antoninus de 16-jarige Marcus Annius Verus (de latere keizer Marcus Aurelius), en de 7-jarige zoon van Aelius (die later Lucius Verus werd genoemd) zou adopteren.

Klaarblijkelijk werd Antoninus door Hadrianus als een tussenkeizer gezien; en wel specifiek voor Marcus, zijn aangetrouwde neef, die zelf nog te jong voor het keizerschap was. Er zijn echter aanwijzingen dat de terminaal zieke Hadrianus eigenlijk de voorkeur gaf aan de nog jongere Lucius.

Na de dood van Hadrianus in de zomer van het jaar 138 werd Antoninus zijn opvolger. Antoninus voerde al snel een belangrijke wijziging door in de plannen van Hadrianus. Volgens die plannen moest Antoninus' dochter Faustina met Lucius Verus trouwen, en deze twee waren dus verloofd. Zodra Hadrianus was overleden werden de trouwplannen omgegooid, en op verzoek van Antoninus werd Faustina de verloofde van Marcus.

Antoninus werd na zijn natuurlijke dood in 161 opgevolgd door zijn adoptiefzonen Marcus Aurelius en Lucius Verus, die aanvankelijk samen regeerden.

Maximianus en de tetrarchie

Een tweede munt van keizer Maximianus en en heel interessante! Dit muntje geeft de vorming van een tetrarchie weer. Kort na zijn aanstelling als keizer deelde Diocletianus de macht met Maximianus, eerst als Caesar, later als mede-keizer. In 285 werd het Romeinse Rijk voor bestuurlijke doeleinden in twee gedeelten gesplitst. Maximianus kreeg de verantwoordelijkheid over het westelijk deel, terwijl het oostelijk deel onder het gezag van Diocletianus bleef.

In 293 vestigde Diocletianus de tetrarchie: elk deelrijk werd bestuurlijk nog eens opgesplitst en er kwamen twee onderkeizers (caesares) bij. De vier delen werden nu bestuurd door respectievelijk een keizer, Diocletianus (Augustus Senior), een medekeizer, Maximianus (Augustus Junior), en twee Caesars: Constantius I 'Chlorus' Caesar Senior en Galerius, Caesar Junior.

In deze volgorde staan de vier tetrarchen ook afgebeeld op de munt: Diocletianus, Maximianus, Constantius Chlorus en Galerius. Ze brengen gezamenlijk een offer boven een altaar voor een kamppoort met omheining en zes torentjes. Op de achterzijde van de munt staan verder nog de letters Virtvs Militvm (moed van de soldaten) en het muntteken E. 

De zilveren munt is een argenteus, ingevoerd bij de munthervorming van Diocletianus. De munt is geslagen uit zilver van een hoog gehalte. 

Crispina

Dit is een fraaie denarius van keizerin (Augusta) Crispina met op de keerzijde een afbeelding van Venus met een appel in haar hand. 

Crispina trouwde met Commodus in het jaar 178 na Christus, toen hij nog een jonge prins was. In de beginjaren van het keizerlijke huwelijk was Crispina zeer invloedrijk en genoot ze aanzienlijke privileges als keizerin.

Echter, in 188 na Christus raakte Crispina in ongenade. Er zijn verschillende theorieën over wat er precies is gebeurd. Volgens sommige historische bronnen werd ze beschuldigd van overspel en betrokkenheid bij een complot tegen Commodus. Anderen suggereren dat Commodus haar vervolgde om politieke redenen of om financiële redenen, aangezien Crispina grote rijkdom had geërfd van haar vader.

Crispina werd verbannen naar het eiland Capri, waar ze werd vastgehouden en uiteindelijk in het jaar 191 na Christus ter dood werd gebracht. 

De beroemde veldheer

Marcus Vipsanius Agrippa is tijdens zijn leven niet geëerd met een eigen munt. Wel zijn tijdens zijn leven munten geslagen waarop hij samen met zijn goede vriend Augustus wordt afgebeeld. Zijn bekendste munt is bovenstaande munt die postuum is geslagen tijdens de regeerperiode van Caligula. Deze munt is in grote aantallen geslagen, een halve eeuw na zijn dood (!).

Op deze aantrekkelijke munt wordt zijn derde consulaat vermeld. Ook staat in het omschrift dat hij de zoon (Filius) is van Lucius Agrippa (Lucii). Op de achterzijde staat (bijna vanzelfsprekend) Neptunus, de god van de zee (daar heeft Agrippa immers de belangrijkste overwinningen behaald). Neptunus heeft in zijn rechterhand een kleine dolfijn en in zijn linkerhand een trident (drietand). 

Agrippa werd in hetzelfde jaar geboren als zijn jeugdvriend Octavianus. Hij was de zoon van Lucius en van eenvoudige komaf. Hij was vanaf zijn jeugd een boezemvriend van Octavianus, de latere keizer Augustus. Agrippa gaf blijk van grote militaire capaciteiten, vooral op zee. Hij haalde een overwinning in de slag van Nauloque bij Mylea, waarbij Sextus Pompeus werd verslagen. 

Hij was tevens de grote winnaar van de zeer beroemde zeeslag bij Actium waarbij de zeevloot van Marcus Antonius en Cleopatra werd verslagen. Agrippa trouwde met de dochter van keizer Augustus, Julia. Zij kregen vijf kinderen,waarvan Agrippina de moeder was van de latere keizer Caligula. Hij werd tribuun, gouverneur van Syria en later van Roma. Hij werd benoemd als mederegent en opvolger van Augustus. Hij liet als gouverneur van Roma waterleidingen, de thermen en het pantheon bouwen. Agrippa stierf op 51-jarige leeftijd, ten gevolge van verwondingen opgelopen tijdens een militaire missie. Zijn as werd bijgezet in het mausoleum van Augustus. De begaafde militair, staatsman en bouwmeester werd door velen gewaardeerd.