zondag 22 november 2020

Sneue Plautilla


Publia Fulvia Plautilla was de dochter van de prefect van de Praetoriaanse garde Plautianus. Zij trouwde met Caracalla in 202 na Chr. Caracalla was op dat moment medeheerser naast zijn vader, keizer Septimius Severus.

Het was duidelijk een verstandshuwelijk van het jonge stel. Ze wilden niets met elkaar te maken hebben en weigerden zelfs de eettafel met elkaar te delen. 

In 205 viel de vader van Plautilla in ongenade bij de keizer. Hij werd op het paleis ontboden en onder het toeziend oog van Severus en Caracalla door soldaten vermoord. Plautilla werd verbannen naar een eilandje bij Sicilie. 

In 2011, na het overlijden van keizer Severus, werden de broers Caracalla en Geta keizer. Daarna volgt een van de beroemdste broedermoorden uit de oude geschiedenis. Caracalla vermoordt Geta. En dat niet alleen, kort na de dood van Geta wordt ook de verbannen Plautilla vermoord in opdracht van Caracalla.

De munten van Plautilla tonen ondanks de korte tijd dat zij keizerin was, een grote varieteit in haardracht.

Op deze munt kun je mooi de wat treurige oogopslag zien, alsof ze wist wat haar te wachten stond. Het wrange van het plaatje op de achterzijde is dat hier de godin van de liefde wordt afgebeeld (Venus) samen met haar zoontje Cupido. Als er iets ontbrak in het huwelijk tussen Caracalla en Plautilla, dan was het wel liefde!




zondag 8 november 2020

Antoninus Pius schudt de hand


Een aardig muntje van de keizer Antoninus Pius.
De afbeelding op de keerzijde van de munt met handslag en een staf (caduceus) is een zeer bekende voorstelling op Romeinse munten.

De caduceus is een korte staf met twee slangen er omheen geslingerd. Soms heeft de staf ook vleugels. In de Romeinse mythologie wordt hij vaak afgebeeld in de linkerhand van Mercurius, de boodschapper van de goden, gids van de doden, en beschermer van kooplieden, herders, gokkers, leugenaars en dieven.

De caduceus is ook een belangrijk symbool voor handel en onderhandeling. 

Antoninus Pius was een van de vijf goede keizers. Zijn bestuur valt op door een vreedzame periode van het Rijk, zonder grote opstanden of militaire invallen, en door het feit dat hij regeerde zonder Italiƫ ooit te verlaten.

Antoninus was een goed bestuurder. Hij liet zijn opvolgers een groot bedrag in de schatkist na, breidde de vrije toegang tot drinkwater in het hele rijk uit, en bevorderde de invoering van het recht op vrijheid voor slaven.

Hij stierf een natuurlijke dood en werd in 161 opgevolgd door zijn geadopteerde zonen Marcus Aurelius en Lucius Verus als mede-keizers.